Wina z regionu Apulia
Apulia to położony na południu Półwyspu Apenińskiego jeden z dwudziestu regionów, na które podzielone jest terytorium Włoch. Apulia zajmuje tzw. obcas włoskiego buta. Od dawien dawna region był, i jest po dziś, olbrzymim producentem zarówno wina jak i oliwy. Najważniejsze jednak, że ostatnimi czasy w Apulii ma miejsce prawdziwa rewolucja jakościowa i zmiana podejścia do wytwarzania tych najważniejszych dla regionu dóbr; jeszcze jakiś czas temu bowiem nacisk kładziono na ilość, ignorując jakość masowo wysyłanych w świat towarów.
Historia winiarstwa w Apulii
Związki Apulii z winoroślą i winem sięgają czasów antycznych. Zarówno wtedy, jak i potem, w średniowieczu, region słynął z olbrzymich ilości powstającego na jego terytorium wina. Nie bez powodu został opisany przez Dantego Alighieri jako „piękna kraina, w której słońce zamienia się w wino”.
Rzeczywiście w Apulii można odnieść takie wrażenie, gdyż warunki do uprawy winorośli w tym najmniej górzystym zakątku Półwyspu Apenińskiego o gorącym klimacie i zróżnicowanym podłożu, począwszy od piaszczystego, a na skalistym skończywszy i przy dobroczynnym działaniu bryzy morskiej, są wprost idealne. Na przestrzeni wieków produkowano tu najwięcej wina w całych Włoszech, które potem służyło do uszlachetniania innych win zarówno rodzimej produkcji jak i tych powstających poza terytorium kraju – apulijskie dodawały im koloru, ciała i mocy. Po II wojnie światowej tylko nieliczni najbardziej uparci winiarze próbowali koncentrować swoje wysiłki na jakości, a nie na ilości, ale praktycznie do lat 90. XX wieku byli w zdecydowanej mniejszości. Zaledwie ułamek olbrzymiej lokalnej produkcji stanowiły wina butelkowane w miejscach swego powstania; cała reszta była przeznaczana do destylacji lub sprzedawana luzem. Dopiero u schyłku XX wieku dostrzeżono winiarski potencjał regionu, który przy odpowiednim wkładzie pracy postanowiono należycie wykorzystać i zabrano się za tworzenie win mogących konkurować z innymi zarówno na rynku krajowym jak i międzynarodowym. Z zapałem zaczęto wytyczać apelacje i chyba trochę przesadzono pod względem ich liczby, gdyż obecnie jest na terenie Apulii 28 DOP, 4 DOCG i 6 IGP, czyli win regionalnych. Jednym słowem – najwięcej w całych południowych Włoszech. Tyle że większości konsumentów znane są głównie trzy – Primitivo di Manduria, Castel del Monte i Salice Salentino. Omawiając narodzenie jakościowego apulijskiego winiarstwa, nie sposób pominąć roli, jaką w tym procesie odegrali przybysze z północy Półwyspu Apenińskiego. To członkowie takich znamienitych rodów jak Antinori z Toskanii pierwsi zdali sobie sprawę z potencjału regionu, postanawiając nabyć grunt i założyć winnice właśnie na terenie Apulii, a powstające z ich owoców wina sprzedawać potem niezależnie od tych tworzonych w swych rodowych posiadłościach w Toskanii. Obecnie apulijskie wina można podzielić na dwie grupy; pierwsza to pełne owocu wina zbliżone charakterologicznie do niedrogich win z Nowego Świata, podczas gdy druga grupa obejmuje wina przypominające jakością i stylem najlepsze wina Północnych Włoch. Primitivo, negroamaro i uva di troia to trzy szczepy, które przy wyraźnej pomocy inwestorów z zewnątrz przyczyniły się do sukcesów lokalnych win. Każda z odmian wybrała sobie za królestwo inne terytorium; na południu regionu – w okolicach Salento – największe są uprawy negroamaro, w centralnej części dominuje primitivo, a na północy – uva di troia. Chociaż Apulia słynie przede wszystkim z win czerwonych, to na jej terytorium można też spotkać interesujące białe wina powstałe z odmian takich jak bombino bianco, malvasia bianca, verdeca, fiano, muscat blanc czy pampanuto.Czytaj więcej
Podział apulijskich win