Wino różowe
Wina różowe stanowią osobną kategorię win, do niedawna borykającą się z problemem dość wyraźnej ignorancji ze strony sporej grupy konsumentów, oczywiście z wyłączeniem mieszkańców i gości południa Francji, czyli Prowansji i Lazurowego Wybrzeża, gdzie są otaczane nimbem szczególnym. Otrzymuje się je w przytłaczającej większości z winogron odmian o ciemnej skórce – wyjątek stanowią jagody o różowej skórce takiej, jaką posiada choćby pinot gris. Ostatnimi dopiero czasy zainteresowanie winami różowymi wyraźnie wzrosło i to nawet w krajach tradycyjnie słynących z umiłowania mocno zbudowanych win czerwonych. Letnią porą, jak najbardziej słusznie, wielu entuzjastów wina nader słusznie sięga po róż.
Czytaj więcej
Nuty smakowe win różowych
Te wina z założenia i w zdecydowanej większości są lekko zbudowane, wręcz zwiewne, o przyjemnie owocowych aromatach, wśród których bez trudu można się doszukać nut malinowych, truskawkowych, czy poziomkowych, mają dobrą, orzeźwiającą kwasowość nierzadko umiejętnie zrównoważoną cukrem resztkowym, a niektóre cechują się także subtelną perlistością. Jednym słowem są to idealne wina, po które ręka bezwiednie sięga mocno wiosenną i letnią porą, gdy wokół temperatury szybują w górę i słońca jest pod dostatkiem. Oczywiście wśród tych niefrasobliwych różowości zdarzają się też wina „poważne”, gastronomiczne, czasami o niebagatelnym potencjale dojrzewania. Te najsłynniejsze powstają w apelacji Tavel na południu Francji.
Jak powstaje różowe wino?
Wina różowe bynajmniej nie powstają w wyniku zmieszania wina białego z czerwonym, ani też poprzez wspólną fermentację białych i czerwonych winogron, jako że prawodawstwo winiarskie większości państw nie zezwala na produkcję win różowych w ten sposób (wyjątkiem jest Szampania i produkcja różowych szampanów). Całą resztę robi się przy zastosowaniu głównie dwóch metod produkcji – pierwszej przypominającej technologię produkcji wina czerwonego, a drugiej – białego. Trzecia metoda związana jest z wykorzystaniem winogron o szarej lub różowej skórce.
Winifikacja na czerwono
Rosé saignée, czyli winifikacja „na czerwono”, polega na krótkiej maceracji miazgi czerwonych winogron, czyli różowe wino rozpoczyna swój żywot tak jak wino czerwone – proces odszypułkowania, tłoczenie i siarkowanie wyglądają identycznie. Po trwającej od 12 do 24 (czasami nawet 48) godzin maceracji, z moszczu upuszcza się sok (saignée, czyli „wykrwawianie”). Długość maceracji zależy od tego, jak intensywny kolor winiarz chce otrzymać. Jeżeli całość zlanego moszczu poddaje się winifikacji w celu otrzymania wina różowego, mamy do czynienia z upustem całkowitym, gdy tylko część – z upustem częściowym. W tym drugim przypadku resztę moszczu pozostającą w kontakcie ze skórkami przeznacza się na produkcję wina czerwonego. Wino z upustu jest następnie poddawane fermentacji alkoholowej stanowiąc tym samym niejako produkt uboczny w procesie otrzymywania wysokiej jakości win czerwonych odznaczających się wyjątkową ekstraktywnością i koncentracją (w wyniku zastosowanego upustu).
Winifikacja na biało
Inną metodą tworzenia win różowych jest winifikacja „na biało”. Polega ona na natychmiastowym tłoczeniu zebranych owoców, które są rozgniatane, a sok oddzielany jest od skórek, ewentualnie poddany krótkiej maceracji wstępnej, tak że w efekcie otrzymuje się moszcz o delikatnym zabarwieniu i niewielkiej zawartości garbników. Następnie przelewa się go do kadzi i poddaje fermentacji w temperaturze między 18 a 20 stopni Celsjusza.
Wina różowe można także robić z tak zwanych szarych odmian, czyli winogron o skórce w kolorze szarym lub różowym. Odmiany te charakteryzuje stosunkowo niski poziom antocyjanów, dlatego głównie robi się z nich wina białe. Do tej grupy należy jedna z najpopularniejszych odmian na świecie – pinot gris, a także wspaniale aromatyczny gewürztraminer.
Wina różowe w przeważającej większości dojrzewają krótko i już po upływie 6–8 tygodni są rozlewane do butelek. Najczęściej dojrzewają w tankach ze stali nierdzewnej. Mogą bardzo różnić się między sobą pod względem intensywności barwy – od bladoróżowych, niemal bezbarwnych, poprzez mocno nasyconą, intensywnie różową barwę, czasami wpadającą w pomarańcz, na jasnoczerwonej skończywszy. Wszystko zależy od sposobu winifikacji, szczepu winogron wykorzystanego do produkcji, a także miejsca pochodzenia.
