Wina Tempranillo
To bez wątpienia najbardziej znana odmiana całego Półwyspu Iberyjskiego. Liczba nasadzeń plasuje ją na drugim miejscu wśród czerwonych odmian Hiszpanii, oraz w pierwszej dziesiątce wszystkich czerwonych odmian winogron na świecie.
zarejestruj się i zamawiaj taniej
Wina z odmiany tempranillo w ofercie:
Swoją nazwę zawdzięcza wczesnemu dojrzewaniu (hiszp. temprano – wczesny). Szczególnie dobrze udaje się w ciepłym, suchym i górzystym środowisku.
Kariera tempranillo
Najprawdopodobniej kariera tempranillo rozpoczęła się w regionie Rioja. Przypuszcza się, że uprawę tej odmiany rozpoczęli tu cystersi z Burgundii, którzy zakładali swoje klasztory i winnice wzdłuż szlaku pielgrzymkowego wiodącego do Santiago de Compostela. Po międzynarodowym sukcesie win z Rioja moda na tempranillo zawędrowała do innych regionów.
Fantastyczne wina z tej odmiany powstają w Ribera del Duero, gdzie nazywana jest tinta del país lub tinto fino. W położonym nieopodal Toro szczep ten, określany jest mianem tinta de toro. Natomiast bardziej na południe, w centralnej części kraju w regionach La Mancha i Valdepeñas tempranillo występuje jako cencibel.
Uprawa tempranillo poza Hiszpanią
Drugim krajem, w którym często pojawia się tempranillo, jest Portugalia. Odmiana ta na ogół kupażowana jest z lokalnymi szczepami. Najczęściej występuje w regionie Douro, gdzie nazywana jest tinta roriz. Wykorzystuje się ją tutaj zarówno do produkcji porto, jak i niewzmacnianych win w ramach apelacji Douro. Drugą nazwą, pod którą tempranillo występuje w Portugalii, jest aragonês. Określenie to najczęściej spotkamy na etykietach win z położonego na południe od Lizbony regionu Alentejo.
Poza Półwyspem Iberyjskim natrafimy na tempranillo zdecydowanie rzadziej. Najwięcej nowo światowych nasadzeń znajduje się w Ameryce Południowej, szczególnie w Argentynie. W pozostałych zakątkach świata uprawy „wcześniacza” traktuje się raczej jako ciekawostkę.
Wina z tempranillo charakteryzują się wyraźnym owocowym bukietem, w którym dominują wiśnie, czy wręcz wiśniowe konfitury. W zależności od regionu spotkamy też inne ciemne owoce: śliwki, jeżyny oraz, nieco rzadziej, morwę i owoce dzikiego bzu. Podczas dojrzewania w beczkach wino nabiera bardziej likierowych aromatów, pojawia się także zapach drewna, wanilii i czekolady.
Winogrona tempranillo mają dość grubą skórkę i stosunkowo niewielkie jagody co powoduje, że w moszczu mamy sporą koncentrację garbników. Pomimo to, taniny w tempranillo są subtelne i miękkie, dzięki temu wino doskonale smakuje także w młodej, nieleżakowanej w beczce wersji (hiszp. joven). Fermentacja i dojrzewanie w dębowych beczkach ma dla hiszpańskiego tempranillo kluczowe znaczenie. W zależności od długości okresu dojrzewania, na który składa się czas spędzony w beczce i specjalnie do tego przygotowanych piwnicach, wino jest klasyfikowane jako crianza, reserva lub gran reserva.
Połączenia kulinarne
W zależności od wieku, a przede wszystkim okresu dojrzewania w beczkach, wina tempranillo możemy łączyć z wieloma potrawami. Te młode doskonale będą pasowały do mięs na zimno oraz makaronów i potraw z sosem pomidorowym. Reservy i gran reservy doskonale łączą się z czerwonymi mięsami, w szczególności z grillowaną jagnięciną. Najbardziej uniwersalnym winem jest tempranillo crianza, które tak samo dobrze sprawdzi się przy ciężkim mięsiwie, jak i jako dodatek do kaczek, gęsi bądź mięsnych tapasów.