Wina z regionu Dolina Douro
Dolina Douro od dawien dawna znana jest jako matecznik najsłynniejszych chyba win wzmacnianych świata, dojrzewających potem w Vila Nova de Gaia. Obecnie z równym powodzeniem powstają w niej znakomite wina niewzmacniane: wina białe i wina czerwone.
Jest to jeden z najdzikszych, najbardziej górzystych i surowych regionów winiarskich Portugalii, poprzecinany przez wijącą się malowniczo rzekę Douro. Winorośl jest tutaj uprawiana na ubogim, łupkowym podłożu, na wąskich tarasach pieczołowicie wznoszonych na przestrzeni wieków przez człowieka na stromych brzegach tej niegdyś groźnej i zupełnie nieprzewidywalnej rzeki. Winnice ciągną się wzdłuż Douro od hiszpańskiej granicy do miejsca w pobliżu miasta Mesão Frio, około 90 km w górę rzeki od Porto. Tutaj wyłania się Serra do Marão chroniąca region od wpływu Oceanu Atlantyckiego. Deszcze padają głównie po zachodniej stronie gór Marão, a terytorium ciągnące się w górę rzeki, do granicy hiszpańskiej, przypomina wręcz pustynię.
Region Douro podzielony jest na trzy podregiony; od zachodu w kierunku wschodnim rozciąga się Baixo Corgo, następnie Cima Corgo, a na końcu Douro Superior. Najwięcej winogradów znajduje się w chłodniejszej, bardziej deszczowej i urodzajnej Baixo Corgo położonej najbliżej Serra do Marão. Cima Corgo, ze stolicą w miasteczku Pinhão stanowi serce Doliny Duro i centrum produkcji najlepszego porto. Obecnie jest także miejscem, gdzie powstają świetne wina niewzmacniane.
Największym podregionem jest najchłodniejsze w zimie i najgorętsze w lecie Douro Superior. W Dolinie Douro uprawia się wiele lokalnych odmian winorośli; czasami, w starych winnicach o bardzo niskiej wydajności kilkanaście odmian może być wymieszanych. Dostarczają one najwyższej klasy winogron wykorzystywanych zarówno do produkcji porto jak i znakomitych win niewzmacnianych. Natomiast później zakładane, współczesne winnice, obsadzone są wybranymi odmianami, spośród których pięć zostało sklasyfikowanych jako optymalne do produkcji porto: touriga nacional, touriga franca, tinta roriz, tinta barroca i tinto cão.
Ostatnimi czasy w Douro wzrosła liczba nasadzeń mocno wybarwionej i charakteryzującej się wysoką kwasowością sousão, gdzie indziej znanej jako vinhão. W starszych winnicach powszechnie uprawiana była inna ciemna odmiana – tinta amarela (znana także jako trincadeira). Spośród białych odmian w Douro uprawia się gouveio, malvasia fina, moscatel, rabigato i viosinho. Niektóre z nich, pochodzące z wyżej położonych winnic o wysadzie mieszanej, są wykorzystywane do produkcji współczesnych białych win wytrawnych.