Wina z regionu Walencja
Walencja to wspólnota autonomiczna położona w środkowo-wschodniej Hiszpanii nad Morzem Śródziemnym. W zbiorowej świadomości prawdopodobnie bardziej jest znana z cytrusów i paelli niż ze swych win. Tym bardziej że pod kątem winiarskim Walencja jest pojęciem bardzo niejednoznacznym. Oznacza bowiem jednocześnie osobny region winiarski (Walencja), jak i apelację (DO Valencia). W obrębie regionu wytyczono kilka apelacji, spośród których najważniejsze to DO Alicante, DO Utiel-Requena i DO Valencia oraz ponadregionalna – Cava.
Region Walencja
DO Valencia to rozległa apelacja leżąca na wschód od miasta – stolicy wspólnoty autonomicznej o tej samej nazwie – nierówno podzielona między dwa zróżnicowane pod względem geograficznym obszary. Mniejszy z nich, o nazwie Clariano, leży około 65 kilometrów na południowy zachód od miasta Walencja, granicząc z północnymi rubieżami apelacji Alicante. Obszar ten słynie z mocno zbudowanych, esencjonalnych czerwonych win powstających z odmian monastrell, tempranillo, cabernet sauvignon i merlot.
Druga, większa część apelacji, gdzie znajduje się większość winnic, leży w głębi lądu i rozciąga się na północ i zachód, w stronę podnóża Gór Iberyjskich. DO Valencia dzieli się na trzy podstrefy – najwyżej położona (700 – 1100 metrów n.p.m.) i najchłodniejsza to Alto Turia. Z tutejszych siedlisk pochodzą wytrawne białe wina głównie z odmian macabeo i lokalnej merseguera. Trochę niżej, na wysokości od 150 do 400 metrów n.p.m., w dolinie rzeki Turia rozciąga się druga podstrefa, gdzie ze szczepu muskat aleksandryjski powstają emblematyczne dla regionu słodkie moscatele.
Tutejsze winnice i bodegi skupiają się wokół gmin Chiva, Cheste, Godelleta, Montroy, Montserrat i Turís. Chociaż jest tutaj cieplej niż w podstrefie Alto Turia, obszar jest łagodnie chłodzony przez morską bryzę. Na wschód od doliny rzeki Turia rozciąga się obszar Valentino, w którym robi się bardziej różnorodne wina niż u sąsiadów. W tutejszych winnicach uprawia się zarówno macabeo i merseguerę, jak i międzynarodowe odmiany takie jak chardonnay i sémillon. Czerwone wina tworzone są tu z garnachy, tempranillo, cabernet sauvignon i merlota.
Generalnie rzecz ujmując, nie ma czegoś takiego jak styl win z Walencji, chociaż od pewnego czasu wyraźnie nacisk kładzie się na jakość. Niegdyś bezimienne – zwykłe wypełniacze butelek – walencjańskie wina nabierają teraz nowego sznytu. Obszar, który kojarzył się od dawien dawna z produkcją masową i spółdzielczą, takim pozostał, ale dawne kooperatywy zmieniły się w laboratoria, a w ich piwnicach na stałe zagościły rzędy beczek. Dziś obok gigantów pojawiło się wielu producentów win butikowych, których dzieła to prawdziwe rarytasy. Szczególnie zadziwić potrafią bogate, mocno owocowe, krągłe czerwone wina z odmiany monastrell. Można w regionie Walencji znaleźć wszystko – białe i różowe wina, nieskomplikowane czerwone do bieżącego spożycia, mocno zbudowane, esencjonalne czerwone wina i wzmacniane moscatele. A także niewielkie ilości najsłynniejszego hiszpańskiego wina musującego powstającego w ramach ponadregionalnej apelacji Cava. Dopuszczenie do produkcji winiarskiej kolejnych odmian międzynarodowych, w tym takich jak sauvignon blanc, gewürztraminer czy petit verdot, jeszcze bardziej namieszało w walencjańskiej apelacji – tyglu, w którym może trudno jest się połapać, ale najważniejsze, że jakość win z roku na rok jest coraz lepsza.Czytaj więcej
Masowa produkcja win przechodzi do historii