Wina z regionu Kampania
Kampania to jeden z włoskich regionów położony na południu Półwyspu Apenińskiego. Od Kampanii zaczyna się prawdziwe włoskie południe, czyli Mezzogiorno. Tutaj, w tej słonecznej, górzystej krainie cieszącej się klimatem śródziemnomorskim z długimi, ciepłymi i suchymi latami oraz łagodnymi i krótkimi zimami Grecy zapoczątkowali uprawę trzech najważniejszych dla południa odmian winorośli – aglianico, fiano i greco, które dołączyły do już występujących na tym terenie.
Początki winiarstwa w Kampanii
Tym samym stworzono całkiem solidne podwaliny do rozwoju lokalnego winiarstwa. Niestety, ale te nader obiecujące początki nie ewoluowały w spodziewanym kierunku. Winiarska przeszłość Kampanii jest podobna do tej, która przypadła w udziale innym południowym regionom takim jak Apulia, Bazylikata i Kalabria; na przestrzeni wieków powstawało tu mnóstwo wina, tyle że jego jakość pozostawiała sporo do życzenia. Nikt nie zaprzątał sobie nią głowy, szczególnie że przytłaczająca większość lokalnego wina powstawała w spółdzielniach i w ogóle nie była butelkowana, tylko sprzedawana w cysternach. Jeszcze w latach 90. ubiegłego wieku wina tworzone zaledwie przez kilku winiarzy były butelkowane na miejscu i godne uwagi.
Wraz z nastaniem nowego millennium jednak sytuacja zaczęła się zmieniać na lepsze. Na terenie Kampanii zaczęto tworzyć coraz więcej apelacji i wyraźnie poprawił się poziom jej win, w większości powstających z białych odmian winogron (ponad 60 procent produkcji). Ale region dosyć przewrotnie postrzegany jest przez pryzmat taurasi – najsłynniejszego czerwonego wina południa kraju ze szczepu aglianico. Jest on powszechnie uprawiany w wielu zakątkach południowych Włoch, ale to właśnie wersja z Kampanii nie ma sobie równych. Z białych odmian oprócz greco i fiano uprawia się także falanghinę. Cała, wywodząca się jeszcze z czasów starożytnych trójka, w pewnym momencie była bliska zagłady, na szczęście w ciągu kilku ostatnich dekad skutecznie zdołano jej zapobiec. Kampania jest także ojczyzną win lacrima christi (łzy Chrystusa) występujących w wersji białej, czerwonej, słodkiej oraz musującej powstających w ramach apelacji DOC Vesuvio. Czerwone lacrima cristi robi się z winogron odmian piedirosso i aglianico uprawianych na zboczach Wezuwiusza, a białe z endemicznej odmiany coda di volpe, którą łączy się z falanghiną (czasami również i greco). Obecnie ten rejon uprawy stanowi fragment Narodowego Parku Wezuwiusza.Czytaj więcej
Taurasi, Mezzogiorno, aglianico
Taurasi było pierwszym winem z Mezzogiorno, które w 1993 roku otrzymało prestiżowy status DOCG. Swą nazwę bierze od maleńkiego miasteczka, wokół którego rozciągają się najlepsze uprawy aglianico. Zdecydowanie sprzyja im topografia terenu – winnice usytuowane są na wysokości ponad 600 metrów n.p.m., na wapienno-gliniastym i wulkanicznym podłożu. To właśnie wapieniowi zawdzięcza taurasi tak wyraziste taniny, a glebie wulkanicznej charakterystyczną, dymną nutę. W winiarskim świecie określane jest mianem barolo Południa. W ciągu kolejnych dziesięciu lat w Kampanii tylko wina taurasi mogły szczycić się statusem DOCG, ale w 2003 roku nadszedł kres tego niepodzielnego panowania – przybyły wówczas kolejne dwa obszary o kontrolowanej i gwarantowanej nazwie pochodzenia – DOCG Greco di Tufo oraz DOCG Fiano di Avellino, a w 2011 roku jeszcze DOCG Aglianico del Taburno. W Kampanii obecnie jest jeszcze 15 DOC i 10 IGP, czyli win regionalnych.