Dolcetto

Dolcetto jest odmianą ciemnych winogron pochodzącą z Piemontu – regionu w północno-zachodnich Włoszech. Wytyczono tam kilka apelacji, w których zdecydowanie szczep ten gra główną rolę, a dwie z nich – Dolcetto di Diano d’Alba i Dolcetto di Ovada Superiore – plasują się w najwyższej kategorii DOCG. Wina powstające z dolcetto w okolicach miast Alba, Acqui i Asti mają status DOC, ale na pewno również są warte uwagi. W sąsiadującej z Piemontem od strony południowej Ligurii dolcetto znane jest pod nazwą ormeasco i jest stosowane do wyrobu win w apelacji Ormeasco di Pornassio.

Piemonckie winne odmiany

Wśród piemonckich szczepów dolcetto plasuje się na trzecim miejscu, po nebbiolo i barberze. W winnicy nie sprawia większych kłopotów; rośnie bez problemu, wcześnie dojrzewa i zazwyczaj uprawiany jest w położonych wyżej, chłodniejszych siedliskach, gdzie jego wymagający, bardziej prestiżowi „kuzyni” mogliby mieć kłopoty z osiągnięciem pełnej dojrzałości. Szczęśliwie się składa dla dolcetto, że chłodniejsze siedliska pozwalają odmianie zachować kwasowość i uniknąć zbyt wczesnego dojrzewania. Dolcetto i tak dojrzewa kilka tygodni wcześniej od nebbiolo.

Cechy win z odmiany dolcetto

Najbardziej chyba charakterystyczną cechą powstających z dolcetto win jest stosunkowo niska kwasowość, za sprawą której odmiana została nazwana dolcetto – co można przetłumaczyć jako słodziutki. Nie znaczy to wszakże, że wina ze szczepu dolcetto są słodkie, wręcz przeciwnie – dolcetto w słodkiej wersji zdecydowanie należy do rzadkości.

Jeśli chodzi o taniny, to ta delikatna, mocno owocowa odmiana, jak nazwa mówi „słodziutka”, potrafi mocno zaskoczyć. Taniny dolcetto są bardzo wyraziste, mocno ściągające, przypominające te, które ma nebbiolo. Takie taniny bynajmniej nie przemawiają na korzyć dolcetto, gdyż potrzeba lat, by je zmiękczyć, w którym to czasie wino o niskiej kwasowości, którym zazwyczaj jest dolcetto, wyraźnie straci na jakości. Aby zaradzić problemowi można oczywiście zastosować krótką, delikatną fermentację unikając nadmiernej ekstrakcji, ale postępując w ten sposób zmniejsza się intensywność aromatyczną wina. Biorąc powyższe pod uwagę łatwo można zrozumieć, dlaczego dolcetto nie jest najjaśniejszą gwiazdą Piemontu.

Miękkie, łagodne wina z dolcetto mogą być sprzedawane i konsumowane już po kilku miesiącach od zbiorów, czego oczywiście nie można w żaden sposób powiedzieć o winach powstałych z nebbiolo. Ma to swoją wielką zaletę, gdyż pomaga ustabilizować przepływ pieniędzy w winiarni. Środki ze sprzedaży win z dolcetto pozwalają na funkcjonowanie biznesu aż do momentu, kiedy droższe, ale wymagające dłuższego dojrzewania wina z nebbiolo, będą gotowe do sprzedaży.

Oprócz subtelnych win, z dolcetto można też zrobić bogate, mocno dębowe i wysokoalkoholowe wina stylem przypominające wyroby z Nowego Świata. Takie są niektóre wina z tej odmiany powstałe już w XXI wieku. Nie wszystkim odpowiada ta wersja dolcetto; nierzadko słychać głosy, że wina te są zbyt przytłaczające.