Negroamaro

Wina z negroamaro są jednymi z najstarszych włoskich win, bezapelacyjnym symbolem Salento, gdzie w ramach apelacji Salice Salentino, przy współudziale wysoko aromatycznej odmiany malvasia nera, powstają z negroamaro znakomite, dynamiczne czerwone wina.

Nazwę odmiany najczęściej tłumaczy się jako powstałą w wyniku połączenia dwóch słów – negro oznaczającego czarny i amaro – gorzki. Jest jeszcze opcja pochodzenia od greckiego słowa mavros również oznaczającego czarny. Chociaż obecnie coraz więcej powstaje z negroamaro win odmianowych, najczęściej spotykane są blendy z jego udziałem. Oprócz malvasii łączy się go także z sangiovese, susumaniello lub montepulciano. Cechami charakterystycznymi tych kupaży są głęboka, niemal czarna barwa, soczysta owocowość, łagodna taniczność, a czasami także lekko apteczne nuty lub goździków, cynamonu i innych przypraw. Bez dwóch zdań obecnie stanowią najlepszą winiarską wizytówkę południowej części Półwyspu Apenińskiego. Są dokładnie takimi winami, jakich poszukują klienci – pełne, mocno owocowe, aksamitnie taniczne, niewymagające czasu, by dojrzeć i o umiarkowanej cenie.

Od co najmniej dekady gwiazda negroamaro świeci bardzo jasnym światłem, po długim okresie zapomnienia, kiedy wina z tej odmiany były wykorzystywane głównie do wzbogacania koloru win powstających na północy kraju. Najwięcej producentów zajmujących się negroamaro skupionych jest w centralnej części półwyspu Salento, gdzie wytyczono apelację Salice Salentino. Zdecydowana większość win z negroamaro jest czerwona, ale bywają i różowe. Jedne i drugie zazwyczaj są winami spokojnymi, ale czasami można natknąć się na ciekawostkę w postaci lekko musującej – frizzante – zarówno w różowym jak i czerwonym kolorze.

Odmiana ta bardzo dobrze przystosowała się do apulijskich warunków – podłoża, które w przeważającej części jest wapienno-gliniaste, wysokich temperatur latem i niewielkich opadów deszczu. Najważniejsze, że nawet w takich warunkach negroamaro zachowuje kwasowość. Odmiana gwarantuje może nieprzesadnie wysokie, ale regularne i przewidywalne zbiory, najbardziej odpowiada jej prowadzenie w formie pojedynczych krzewów – alberello. Jej kiście są krótkie, o mocno zbitych gronach, chociaż niektóre klony (a jest ich kilka) mają kiście luźniejsze.

Poza Italią negroamaro uprawiane jest w Kalifornii i Australii, ale odmiana zdecydowanie związana jest najściślej z „obcasem” włoskiego „buta”.

Wina z odmiany negroamaro znakomicie komponują się z solidnymi daniami mięsnymi w typie duszonej dziczyzny, jagnięciny po kaszmirsku (rogan josh) czy makaronu z mięsnym sosem. Wyśmienicie smakują także pite solo.